Laat het los - Willemijn Verkaik
de sneeuw glanst zacht in het maanlicht vanacht
van een voetstap geen blijk
dit lege verlaten land is, vanaf nu mijn koninkrijk
van de storm die in mijn woelt
wat tot nu toe niemand weet
het werd mij te veel, hoe ik mijn best ook deed.
laat niemand toe
spreek niemand aan
wees gehoorzaam en ga hier niet vandaan
Voel niets doe niets dat iets verraadt
Das nu te laat
Laat het los laat het gaan
Het roer moet om ja dat moet
Laat het los laat het gaan
Sluit de deuren nu voorgoed
Wat men daar over mij beweert
Raakt me hier niet meer
En kou heeft me sowieso nooit gedeerd
Het is grappig dat wat afstand
zo snel meer inzicht gaf
Want de vrees die mij steeds
voortjoeg glijdt nu al van mij af
Ik ga op zoek naar wie ik ben
Verleg de grenzen die ik ken
Gene goed of slecht geldt hier voor mij
Ik ben vrij
Laat het los laat het gaan
Voorbij is de storm in mij
Laat het los laat het gaan
Geen tranen meer voor mij
Hier begint mijn nieuw bestaan
Onbevreesd en vrij
Mn kracht neemt toe
en schept een zuilenrij van steen
Mijn ziel bouwt
een kasteel van ijskristallen om me heen
In elk kristal weerklinkt de echo van mijn geest
Ga nooit nee nooit meer terug het verleden is geweest.
Laat het los, laat het gaan,
ja ik rijs uit de kilte op.
Laat het los, laat het gaan
Op deze hoge top
Hier begint nu mijn leven weer
Vrij en onbevreesd
Kou is voor mij nooit een punt geweest.